Dag 5 - van Vilnius, via Grūtas park naar Kaunas

Vandaag rijden we verder de route richting Grūtas park. Dit unieke park ligt bezaaid met standbeelden en propagandamonumenten uit het Sovjettijdperk. Veel dichter kan je niet bij een teletijdsmachine komen. De beeldentuin, die officieus bekend staat als "Stalins Wereld", werd in 2001 gesticht door champignonmagnaat Viliumas Malinauskas. Hij vroeg de Litouwse autoriteiten toestemming om de beelden, die na de onafhankelijkheid van Litouwen in 1990 op verschillende plaatsen waren neergehaald en gedumpt, op te kopen en er een museum over te maken. In 2001 wonnen het park en de oprichter ervan de Nobelprijs voor de vrede. Het is best wel bizar, want hoewel het niet onze geschiedenis is voel je wel wat van de emotie van de onderdrukking door de Russen en hun sympathisanten. In 1991 werd Litouwen onafhankelijk van Rusland. 

Vanaf Grūtas park rijden we binnendoor naar Kaunas voor onze volgende overnachting. We kiezen voor een hotel in de stad, maar zonder laadpunt. Dus eerst even een snellader opzoeken. Helaas deed de eerste van IgnitisOn het niet. En we wilde niet naar de SuC (supercharger), want daar kon je niet bij eten en dat moeten we ook nog. Gelukkig doet de andere snellader van IgnitisOn het wel. Hier helemaal vol geladen en zelf ook met een heerlijke salade.

Na het inchecken in het hotel lopen we een rondje over de winkelstraat en drinken een kopje koffie. Daarna pakken we ook hier  beide een step en rijden we naar het Kasteel van Kaunas. Een leuke trip en een leuke plek. Het kasteel in Kaunas is het oudste kasteel in Litouwen. Archeologische vondsten suggereren dat het kasteel omstreeks de 14e eeuw in gotische stijl gebouwd moet zijn. Gelegen aan de rivieroever diende het kasteel met name als uitkijkpost. Het is gebouwd op de plaats waar de rivieren Nemunas en Neris samenstromen.

We rijden met de stepjes weer terug naar de winkelstraat en het is ondertussen zo’n 7 uur en we besluiten om gelijk te gaan eten want op dinsdag sluiten restaurants op tijd. We hadden een Georgisch restaurant op ‘t oog, maar die ligt een stukje van de centrum af en is ook gesloten. Dus we besluiten langs de terrasjes te lopen en wat denk je, belanden we alsnog bij een Georgisch restaurant. We hebben heerlijk gegeten. De Georgische keuken doet veel met eigen kazen en specerijen die het net een pittigere bite geven. 

Morgen gaan we 400 km rijden via allerlei mooie bestemmingen. Hiervoor moeten we ook tussendoor opladen. Er staat op de juiste plek een Ionity paal op de route. Maar dat zijn zorgen voor morgen.